هم‌زمان با توسعه صنایعی چون نساجی و کشاورزی، ترکیه متوجه وابستگی در بخش واردات ماشین‌آلات صنعتی شد. همین امر منجر به تأسیس “اتحادیه سازندگان ماشین‌آلات” در سال 1990 شد تا این اتحادیه بتواند به عنوان پشتیبان و حامی تولیدکنندگان این صنعت ایفای نقش نموده و به عنوان پل ارتباطی دولت و صنعتگران و همچنین عامل هم‌افزایی میان اعضای خود شناخته شود.

در همین دهه و با توجه به نگاه ویژه به صنعت ماشین‌سازی در این کشور نهادهای دیگری همچون «انجمن صنعت پمپ و شیرآلات صنعتی»، «اتحادیه مهندسی مکانیک»، «انجمن منسوجات و زیورآلات» و «اتحادیه خودرو، صنایع متوسط و تولیدکنندگان ماشین‌آلات» ایجاد شوند که هر یک وظیفه کمک به توسعه بخش ماشین‌سازی حوزه صنعتی خود را بر عهده داشتند.

در قرن بیست و یکم، سیاست‌های صنعتی ترکیه بر صادرات محصولات به‌ویژه ماشین‌آلات تمرکز یافت. در همین راستا، در سال 2002 «اتحادیه تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان ماشین‌آلات» در ترکیه با مأموریت کاهش واردات و تأمین نیاز داخل با ارتقاء سطح تولید، تأسیس شد. هم‌زمان، در همین سال، «اتحادیه صادرکنندگان ماشین‌آلات» تأسیس شد تا ضمن آماده‌سازی بسترهای لازم برای ورود ماشین‌آلات ترکیه‌ای به بازار جهانی، تولیدکنندگان را به سمت تولید محصولاتی متناسب با نیاز و سلیقه بازارهای جهانی سوق دهد. با توجه به رشد سریع فناوری و همچنین تلاش صنایع برای کاستن از نقش انسان در تولید، «انجمن صنعت اتوماسیون صنعتی» در سال 2004 ایجاد شد. در سال 2007، دولت این کشور اقدام به معرفی برندی تحت عنوان TURQUM کرد و پس از آن، محصولات ترکیه‌ای در بازارهای جهانی دارای جایگاه باثبات‌تر و شناخته‌شده‌تری شدند.