صنعت ماشین‌سازی، تأثیرات چندجانبه بر روی رشد اقتصاد کشور داشته و با فراهم آوردن زیرساخت تولید، توسعه بسیاری از صنایع دیگر را نیز تسهیل می‌کند و راهکاری عملی برای عبور کشور از مرحله مونتاژ به نوآوری محسوب می‌شود.
تجربه کشورهای پیشرو صنعتی نشانگر آن است که توسعه صنعتی به معنای واقعی، بدون تقویت طراحی و ساخت داخل ماشین‌آلات مورد نیاز برای خطوط تولید صنایع اولویت‌دار محقق نشده است. باید توجه داشت که توسعه صنعتی مفهومی فراتر از کارخانه‌داری است. بسیاری از کشورها از جمله کشور ما به توسعه صنعتی در پایین‌ترین سطح آن یعنی کارخانه‌داری پرداخته‌اند که به معنی وابستگی دائمی به خرید تجهیزات و ماشین‌آلات از خارج و صرفاً اپراتوری تولید است؛ به عبارت دیگر صنعت «ماشین‌سازی» حوزه‌ای مولّد و زیربنایی است که وضعیت آن در هر کشور، شاخصی مهم برای ارزیابی سطح توسعه‌یافتگی صنعتی و تولیدی آن کشور محسوب می‌شود.
کشورهای صنعتی پیشرو همچون آلمان و کره‌جنوبی، در سیاست‌گذاری‌های صنعتی خود، توجه ویژه‌ای به صنعت ماشین‌سازی به عنوان یک صنعت راهبردی و مادر داشته‌اند. همچنین کشورهای در حال توسعه‌ای مثل چین، هند و ترکیه در گزار به مرحله صنعتی شدن، ماشین‌سازی را به عنوان یکی از محورهای اصلی توسعه صنعتی مد نظر قرار داده‌اند. از همین رو مطالعه و بررسی سیاست‌ها و اقدامات این کشورها و الگوبرداری از آن از روند توسعه‌ای این صنعت فراهم می‌آورد و در ادامه تلاش شده است تا به صورت مختصر، به مطالعه صنعت ماشین‌سازی در هر یک از این کشورها پرداخته شود.